یک موجودی در دنیا هست که خدا خلقش کرد برای مهربانی کردن، برای نوازش کردن، بغل کردن، اصلا بهتره بگم خدا وقتی خواست یک آغوش گرم خلق کنه، اونو خلق کرد، یعنی اصلا محبت تصویر دیگه ای جز اون نداره، آرام، صبور، گرم، دلنازک، مهربون، درآغوش گیرنده، نوازش کننده
از ویژگیهای دیگه ی این موجود، شیرین و خوشبو بودنشه، بغلش شیرین و گرم و خوشبوئه، لحظه ای از آدم دور نمیشه، شبانه روز حواسش به آدم هست...
یکی از آرزوهام اینه که یه روز باهاش ملاقات واقعی داشته باشم، ببینمش و باهاش حرف بزنم، اون منو دوستداشته باشه منم ازش راضی باشم،
یکی از مشکلاتی که تکبر برای انسان بوجود میاره اینه که هیچ کس رو جز خودش زنده و زندگی کننده حساب نمیکنه، درحالیکه موجودات بینهایتی در عالم هستن که میشه باهاشون دمخور شد و حال و حول کرد، مثل همین جناب رمضان المبارک. دم خدا گرم با این مخلوق فوق العاده ش.
